Editor
Perjanjian Malaysia atau Perjanjian yang berhubungan dengan Malaysia antara United Kingdom Great Britain dan Ireland Utara, Persekutuan Tanah Melayu, Borneo Utara, Sarawak dan Singapura ialah persetujuan yang menggabungkan Borneo Utara, Sarawak dan Singapura dengan negeri-negeri yang sedia ada dalam Persekutuan Tanah Melayu, dengan kesatuan yang terhasil dinamakan Malaysia. Singapura kemudiannya keluar daripada Malaysia, menjadi sebuah negara yang merdeka pada 9 Ogos 1965.
Pada 11 September 1963, hanya 4 hari sebelum Persekutuan baru Malaysia dizahirkan, Kerajaan Negeri Kelantan memohon deklarasi daripada Mahkamah Tinggi bahawa Perjanjian Malaysia dan Akta Malaysia adalah batal dan tidak sah, atau sebagai alternatif, bahawa walaupun ia sah, ia tidak termasuk Negeri Kelantan.
Kerajaan Kelantan berhujah bahawa Perjanjian Malaysia dan Akta Malaysia tidak mengikat Kelantan atas alasan yang berikut bahawa Akta Malaysia yang berkuat kuasa memansuhkan Persekutuan Tanah Melayu dan ini adalah bertentangan dengan 1957 Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu bahawa perubahan yang dicadangkan memerlukan persetujuan setiap negeri konstituen Persekutuan Tanah Melayu - termasuk Kelantan - dan ini belum diperolehi.
Walau bagaimanapun, Kerajaan Kelantan tewas di mahkamah kerana Sabah dan Sarawak tidak berusaha menyertai Persekutuan Tanah Melayu, iaitu persekutuan yang ditadbir oleh perjanjian 1948.
Tambahan pula, Parlimen mempunyai kuasa di bawah Perkara 159 Perlembagaan 1957 meluluskan Akta Malaysia untuk meminda Perkara 1 (1) dan (2) untuk menerima tiga ahli baru dan pindaan ini tidak memerlukan majoriti dua pertiga.
Perlembagaan yang membentuk sebahagian daripada Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1957 (yang Kelantan adalah sebuah parti) tidak memerlukan berunding dengan mana-mana negeri sebagai syarat yang perlu dipenuhi.
Perjanjian Malaysia pula telah ditandatangani untuk "Persekutuan Tanah Melayu" oleh Perdana Menteri, Timbalan Perdana Menteri dan empat orang anggota Kabinet.
Ini adalah selaras dengan Perkara 39 dan 80 (1) Perlembagaan dan ada apa-apa jua yang memerlukan perundingan perlembagaan dengan mana-mana Kerajaan Negeri atau Raja mana-mana negeri.
Didedahkan juga bahawa Kelantan dan negeri-negeri asal yang lain telah diletakkan bersama-sama dalam kelas negeri komponendan status yang berbeza dari tiga negeri baru dan ini yang membentuk asas persekutuan baru.
Perjanjian Malaysia 1963 (MA63)
Seperti yang kita sedia maklum, Malaysia dibentuk dari Persekutuan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957 di bawah Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu:
Artikel 3, Perjanjian Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu (diterjemah):
“Bermula dari Tiga Puluh Satu Ogos, 1957, negeri-negeri dan penempatan tanah melayu akan bersatu dan membentuk Persekutuan baru yang dinamakan…Persekutuan Tanah Melayu…”
Ini tidak termasuk Sabah dan Sarawak. Kemasukan Sabah dan Sarawak adalah setelah satu lagi perjanjian termeterai yang menyatukan Sabah, Sarawak dan, untuk seketika, Singapura dan Persekutuan Tanah Melayu yang membentuk Persekutuan Malaysia pada hari ini.
Perjanjian tersebut adalah Perjanjian Malaysia 1963 (MA63), di mana di sinilah terciptanya terma dan syarat penyatuan tiga negeri itu menjadi Negara Malaysia:
Artikel 1, Perjanjian Malaysia 1963 (diterjemah):
“Borneo Utara dan Sarawak dan negara Singapura akan digabungkan dengan negeri-negeri yang sedia ada dalam Persekutuan Tanah Melayu membentuk suatu kesatuan yang dinamakan Malaysia berikutan dari perjanijian yang termeterai”
Selain menjadi pokok perbicaraan tentang kuasa autonomi Malaysia Timur, MA63 adalah suatu dokumen yang menarik. Contohnya, adakah anda tahu bahawa;
1. MA63 merupakan perjanjian antarabangsa
Perjanjian Malaysia adalah suatu perjanjian antarabangsa, berdaftar di dalam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu pada 21 September 1970, dengan nombor pendaftaran 10760. Dengan itu, Parlimen Malaysia tidak mempunyai kuasa untuk meminda MA63 memandangkan ia merupakan perjanjian antarabangsa.
Parlimen Malaysia hanya boleh meluluskan undang-undang baru sahaja. Sebagai contoh, Parlimen meluluskan Akta Malaysia 1963 untuk memberi kesan (Legal effect) kepada Akta tersebut.
Beberapa bahagian dalam Perlembagaan Malaysia juga diubah untuk menggabungkan terma-terma MA63 pada waktu Malaysia ditubuhkan.
Perlembagaan Persekutuan dikatakan telah dipinda lebih dari 700 kali sejak tahun 1957, tetapi terma-terma yang terkandung di dalam MA63 kekal tidak berubah dari tarikh ia ditandatangani.
2. Berlainan dengan Undang-undang Malaysia, MA63 tidak boleh dipinda
Terma-terma di dalam MA63 hanya boleh dipinda melalui perbincangan dan persetujuan para penandatangan perjanijian tersebut.
Ini disebabkan oleh ia adalah suatu perjanijian antarabangsa, bukan suatu rang undang-undang yang diluluskan oleh Parlimen sebagaimana yang disebut sebelumnya, Parlimen tidak moleh menggubal perjanijan antarabangsa.
Dengan kata lain, Sabah, Sarawak, Kerajaan Persekutuan dan United Kingdom harus duduk berbincang untuk menggubal atau meminda terma-terma yang terkandung di dalam perjanjian.
3. Sabah dan Sarawak berkuasa melaksanakan MA63 dengan sendirinya
Artikel 8 dalam MA63 menyatakan bahawa Sabah dan Sarawak boleh bertindak sendiri untuk menguatkuasa dan melaksanakan MA63 tanpa membuat pindaan ke atas Perlembagaan Persekutuan.
Artikel 8, Perjanjian Malaysia 1963 (diterjemah):
Kerajaan Persekutuan Malaya, Borneo Utara dan Sarawak akan mengambil langkah-langkah perundangan, eksekutif dan yang berkaitan untuk melaksanakan jaminan-jaminan, daya usaha, perakuan, memandangkan semua itu tidak terkandung di bawah Perlembagaan Malaysia.
Dalam bulan November 2016 yang lalu, waktu itu Ketua Menteri Datuk Patinggi Tan Sri Adenan mengadakan gerakan untuk menuntut semula hak Sarawak di bawah MA63 dalam perhimpunan negeri tetapi tertahan di saat-saat akhir.
Sekiranya gerakan berikut dilanjutkan, boleh dikatakan kerajaan negeri Sarawak menggunakan haknya sebagaimana yang disebut dalam Artikel 8 MA63.
Sebaliknya, kerajaan negeri memilih pendekatan diplomatik dengan kerajaan persekutuan dalam menyelesaikan isu berkenaan hak yang tidak terpenuhi di bawah MA63.
4. Sabah dan Sarawak mempunyai kuasa autonomi dalam membuat keputusan disebabkan MA63
Sabah dan Sarawak menyertai bumi Malaya dalam membentuk Malaysia di bawah pemahaman di mana akan terdapat jaminan dari Perlembagaan Persekutuan berkenaan perlindungan hak dan keistimewaan.
Jaminan-jaminan ini telah terkandung di dalam Perlembagaan dan undang-undang yang berkaitan. Antaranya:
Peguam-peguam yang bukan dari Sabah dan Sarawak tidak dibenarkan untuk mengamal di mahkamah Sabah dan Sarawak (Artikel 161B).
Peguam-peguam ini harus memperolehi lesen dari Mahkamah Tinggi Sabah dan Sarawak terlebih dahulu, dan seterusnya memohon permit kerja dari Bahagian Imigresen.
Sabah dan Sarawak berhak menggunakan bahasa Inggeris dalam perhimpunan negeri dan semasa dalam perbicaraan mahkamah [Artikel 161(1) dan (2)].
Artikel 161(1) melarang sama sekali undang-undang yang tidak membenarkan Sarawak menggunakan bahasa Inggeris untuk urusan-urusan rasmi sehingga selepas 10 tahun dari tarikh 16 September 1963.
Sehingga kini, Akta Bahasa Kebangsaan 1963/1967 masih belum dikuatkuasa di Sarawak. Ini bermakna penggunaan Bahasa Malaysia tidak mandatori di jabatan-jabatan kerajaan dan kementerian negeri.
Seksyen 1(2), Akta Bahasa Kebangsaan (diterjemah):
Akta ini hendaklah mula berkuat kuasa di Negeri-Negeri Sabah dan Sarawak pada tarikh-tarikh yang ditetapkan oleh Pihak-Pihak Berkuasa Negeri masing-masing, melalui enakmen Badan Perundangan Negeri masing-masing dan tarikh-tarikh yang berlainan boleh ditetapkan bagi mula berkuat kuasanya peruntukan-peruntukan yang berlainan dalam Akta ini di Negeri-Negeri itu.
5. Sarawak dan Sabah mempunyai undang-undang sendiri berkaitan hal imgresen
Sarawak dan Sabah berkuasa mengawal hal-hal imigresen ke negeri masing-masing. Penduduk di Semenanjung harus mempunyai permit untuk belajar atau bekerja di sana. Dan sesiapa yang melawat Sarawak dan Sabah harus mengisi borang imigresen terlebih dahulu.
Ini disebut di dalam Seksyen 66 Akta Imigresen 1959/1963, dan terkandung disebabkan MA63.
Seksyen 66(1) Akta Imigresen 1959/1963 (sebahagian):
“...seorang warganegara itu tidak dibenarkan untuk memasuki Malaysia Timur tanpa mempunyai permit atau pas melainkan-
(a) dia adalah memang dari Malaysia timur...”
Pembatasan ini dilaksanakan adalah sebagai usaha untuk mengehadkan kemasukan kepada sesiapa yang hanya boleh menyumbang untuk (salah satu) negeri tersebut, dan juga sebagai langkah berjaga-jaga dari segi keselamatan.
Semoga memberi manfaat.
BACA INI JUGA:
sumber: asklegal | wikipedia
Pada 11 September 1963, hanya 4 hari sebelum Persekutuan baru Malaysia dizahirkan, Kerajaan Negeri Kelantan memohon deklarasi daripada Mahkamah Tinggi bahawa Perjanjian Malaysia dan Akta Malaysia adalah batal dan tidak sah, atau sebagai alternatif, bahawa walaupun ia sah, ia tidak termasuk Negeri Kelantan.
Kerajaan Kelantan berhujah bahawa Perjanjian Malaysia dan Akta Malaysia tidak mengikat Kelantan atas alasan yang berikut bahawa Akta Malaysia yang berkuat kuasa memansuhkan Persekutuan Tanah Melayu dan ini adalah bertentangan dengan 1957 Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu bahawa perubahan yang dicadangkan memerlukan persetujuan setiap negeri konstituen Persekutuan Tanah Melayu - termasuk Kelantan - dan ini belum diperolehi.
Walau bagaimanapun, Kerajaan Kelantan tewas di mahkamah kerana Sabah dan Sarawak tidak berusaha menyertai Persekutuan Tanah Melayu, iaitu persekutuan yang ditadbir oleh perjanjian 1948.
Tambahan pula, Parlimen mempunyai kuasa di bawah Perkara 159 Perlembagaan 1957 meluluskan Akta Malaysia untuk meminda Perkara 1 (1) dan (2) untuk menerima tiga ahli baru dan pindaan ini tidak memerlukan majoriti dua pertiga.
Perlembagaan yang membentuk sebahagian daripada Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1957 (yang Kelantan adalah sebuah parti) tidak memerlukan berunding dengan mana-mana negeri sebagai syarat yang perlu dipenuhi.
Perjanjian Malaysia pula telah ditandatangani untuk "Persekutuan Tanah Melayu" oleh Perdana Menteri, Timbalan Perdana Menteri dan empat orang anggota Kabinet.
Ini adalah selaras dengan Perkara 39 dan 80 (1) Perlembagaan dan ada apa-apa jua yang memerlukan perundingan perlembagaan dengan mana-mana Kerajaan Negeri atau Raja mana-mana negeri.
Didedahkan juga bahawa Kelantan dan negeri-negeri asal yang lain telah diletakkan bersama-sama dalam kelas negeri komponendan status yang berbeza dari tiga negeri baru dan ini yang membentuk asas persekutuan baru.
Perjanjian Malaysia 1963 (MA63)
Seperti yang kita sedia maklum, Malaysia dibentuk dari Persekutuan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957 di bawah Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu:
Artikel 3, Perjanjian Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu (diterjemah):
“Bermula dari Tiga Puluh Satu Ogos, 1957, negeri-negeri dan penempatan tanah melayu akan bersatu dan membentuk Persekutuan baru yang dinamakan…Persekutuan Tanah Melayu…”
Ini tidak termasuk Sabah dan Sarawak. Kemasukan Sabah dan Sarawak adalah setelah satu lagi perjanjian termeterai yang menyatukan Sabah, Sarawak dan, untuk seketika, Singapura dan Persekutuan Tanah Melayu yang membentuk Persekutuan Malaysia pada hari ini.
Perjanjian tersebut adalah Perjanjian Malaysia 1963 (MA63), di mana di sinilah terciptanya terma dan syarat penyatuan tiga negeri itu menjadi Negara Malaysia:
Artikel 1, Perjanjian Malaysia 1963 (diterjemah):
“Borneo Utara dan Sarawak dan negara Singapura akan digabungkan dengan negeri-negeri yang sedia ada dalam Persekutuan Tanah Melayu membentuk suatu kesatuan yang dinamakan Malaysia berikutan dari perjanijian yang termeterai”
Selain menjadi pokok perbicaraan tentang kuasa autonomi Malaysia Timur, MA63 adalah suatu dokumen yang menarik. Contohnya, adakah anda tahu bahawa;
1. MA63 merupakan perjanjian antarabangsa
Perjanjian Malaysia adalah suatu perjanjian antarabangsa, berdaftar di dalam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu pada 21 September 1970, dengan nombor pendaftaran 10760. Dengan itu, Parlimen Malaysia tidak mempunyai kuasa untuk meminda MA63 memandangkan ia merupakan perjanjian antarabangsa.
Parlimen Malaysia hanya boleh meluluskan undang-undang baru sahaja. Sebagai contoh, Parlimen meluluskan Akta Malaysia 1963 untuk memberi kesan (Legal effect) kepada Akta tersebut.
Beberapa bahagian dalam Perlembagaan Malaysia juga diubah untuk menggabungkan terma-terma MA63 pada waktu Malaysia ditubuhkan.
Perlembagaan Persekutuan dikatakan telah dipinda lebih dari 700 kali sejak tahun 1957, tetapi terma-terma yang terkandung di dalam MA63 kekal tidak berubah dari tarikh ia ditandatangani.
2. Berlainan dengan Undang-undang Malaysia, MA63 tidak boleh dipinda
Terma-terma di dalam MA63 hanya boleh dipinda melalui perbincangan dan persetujuan para penandatangan perjanijian tersebut.
Ini disebabkan oleh ia adalah suatu perjanijian antarabangsa, bukan suatu rang undang-undang yang diluluskan oleh Parlimen sebagaimana yang disebut sebelumnya, Parlimen tidak moleh menggubal perjanijan antarabangsa.
Dengan kata lain, Sabah, Sarawak, Kerajaan Persekutuan dan United Kingdom harus duduk berbincang untuk menggubal atau meminda terma-terma yang terkandung di dalam perjanjian.
Berlainan dengan Perlembagaan Persekutuan yang boleh dipinda oleh Parlimen, MA63 dan Laporan IGC tidak boleh digubal oleh sesiapa melainkan tuan empunya daerah berkenaan yang mula-mula menandatangani perjanjian itu memutuskan untuk berunding semula membuat pemindaan. – Zainal Ajamain, pengarang & pejuang hak negeri Sabah, dipetik dari The Malay Mail Online.
3. Sabah dan Sarawak berkuasa melaksanakan MA63 dengan sendirinya
Artikel 8 dalam MA63 menyatakan bahawa Sabah dan Sarawak boleh bertindak sendiri untuk menguatkuasa dan melaksanakan MA63 tanpa membuat pindaan ke atas Perlembagaan Persekutuan.
Artikel 8, Perjanjian Malaysia 1963 (diterjemah):
Kerajaan Persekutuan Malaya, Borneo Utara dan Sarawak akan mengambil langkah-langkah perundangan, eksekutif dan yang berkaitan untuk melaksanakan jaminan-jaminan, daya usaha, perakuan, memandangkan semua itu tidak terkandung di bawah Perlembagaan Malaysia.
Dalam bulan November 2016 yang lalu, waktu itu Ketua Menteri Datuk Patinggi Tan Sri Adenan mengadakan gerakan untuk menuntut semula hak Sarawak di bawah MA63 dalam perhimpunan negeri tetapi tertahan di saat-saat akhir.
Sekiranya gerakan berikut dilanjutkan, boleh dikatakan kerajaan negeri Sarawak menggunakan haknya sebagaimana yang disebut dalam Artikel 8 MA63.
Sebaliknya, kerajaan negeri memilih pendekatan diplomatik dengan kerajaan persekutuan dalam menyelesaikan isu berkenaan hak yang tidak terpenuhi di bawah MA63.
4. Sabah dan Sarawak mempunyai kuasa autonomi dalam membuat keputusan disebabkan MA63
Sabah dan Sarawak menyertai bumi Malaya dalam membentuk Malaysia di bawah pemahaman di mana akan terdapat jaminan dari Perlembagaan Persekutuan berkenaan perlindungan hak dan keistimewaan.
Jaminan-jaminan ini telah terkandung di dalam Perlembagaan dan undang-undang yang berkaitan. Antaranya:
Peguam-peguam yang bukan dari Sabah dan Sarawak tidak dibenarkan untuk mengamal di mahkamah Sabah dan Sarawak (Artikel 161B).
Peguam-peguam ini harus memperolehi lesen dari Mahkamah Tinggi Sabah dan Sarawak terlebih dahulu, dan seterusnya memohon permit kerja dari Bahagian Imigresen.
Sabah dan Sarawak berhak menggunakan bahasa Inggeris dalam perhimpunan negeri dan semasa dalam perbicaraan mahkamah [Artikel 161(1) dan (2)].
Artikel 161(1) melarang sama sekali undang-undang yang tidak membenarkan Sarawak menggunakan bahasa Inggeris untuk urusan-urusan rasmi sehingga selepas 10 tahun dari tarikh 16 September 1963.
Sehingga kini, Akta Bahasa Kebangsaan 1963/1967 masih belum dikuatkuasa di Sarawak. Ini bermakna penggunaan Bahasa Malaysia tidak mandatori di jabatan-jabatan kerajaan dan kementerian negeri.
Seksyen 1(2), Akta Bahasa Kebangsaan (diterjemah):
Akta ini hendaklah mula berkuat kuasa di Negeri-Negeri Sabah dan Sarawak pada tarikh-tarikh yang ditetapkan oleh Pihak-Pihak Berkuasa Negeri masing-masing, melalui enakmen Badan Perundangan Negeri masing-masing dan tarikh-tarikh yang berlainan boleh ditetapkan bagi mula berkuat kuasanya peruntukan-peruntukan yang berlainan dalam Akta ini di Negeri-Negeri itu.
5. Sarawak dan Sabah mempunyai undang-undang sendiri berkaitan hal imgresen
Sarawak dan Sabah berkuasa mengawal hal-hal imigresen ke negeri masing-masing. Penduduk di Semenanjung harus mempunyai permit untuk belajar atau bekerja di sana. Dan sesiapa yang melawat Sarawak dan Sabah harus mengisi borang imigresen terlebih dahulu.
Ini disebut di dalam Seksyen 66 Akta Imigresen 1959/1963, dan terkandung disebabkan MA63.
Seksyen 66(1) Akta Imigresen 1959/1963 (sebahagian):
“...seorang warganegara itu tidak dibenarkan untuk memasuki Malaysia Timur tanpa mempunyai permit atau pas melainkan-
(a) dia adalah memang dari Malaysia timur...”
Pembatasan ini dilaksanakan adalah sebagai usaha untuk mengehadkan kemasukan kepada sesiapa yang hanya boleh menyumbang untuk (salah satu) negeri tersebut, dan juga sebagai langkah berjaga-jaga dari segi keselamatan.
Semoga memberi manfaat.
BACA INI JUGA:
- Lagenda Batu Sumpah Keningau Asal-usul 16 September Hari Malaysia
- Demokrasi Hanya Untuk Golongan Kaya Dan Berkuasa
sumber: asklegal | wikipedia